Niepubliczny Stomatologiczny Zakład Opieki Zdrowotnej
Joanna Rogier-Jaworska
ul. Modrzewiowa 2F
43-170 Łaziska Górne
tel. 32 737 00 83
tel. 32 797 64 91
www.top-dental.pl
stomatolog@top-dental.pl
Próchnica - przyczyny powstawania.
Płytka nazębna.
Jest to przyczyna prawie wszystkich chorób zębów. Już w kilka minut po umyciu zębów cienka warstwa śliny osadza się na szkliwie korony zęba. Razem z pożywieniem docierają tam mikroskopijnie cząstki, głównie cukrów. Cząstki cukru są idealnym pożywieniem dla bakterii, więc szybko dochodzi do ich gromadzenia i namnożenia się. Ta mieszanka złożona z bakterii, składników śliny i rozkładanego w ustach pożywienia określana jest jako płytka nazębna. Bakterie mają tutaj idealne warunki życia: dużą wilgotność i stały dopływ pożywienia. Rozmnażają się więc błyskawicznie. W wyniku ich przemiany materii powstają kwasy, które bezpowrotnie niszczą szkliwo. Wdzierają się one wgłąb zęba wywołując próchnicę. Objętościowy rozwój płytki następuje zarówno przez namnożenie się już obecnych drobnoustrojów, jak i przez przylepianie się nowych.
Miejsca osadzenia się płytki nazębnej:
• Okolica przydziąsłowa,
• Przestrzenie między zębami,
• Powierzchnie żujące zębów bocznych.
Aby zmniejszyć ryzyko chorób związanych z osadzaniem się płytki nazębnej należy:
• Stale usuwać płytkę nazębną jako źródło bakterii,
• Utrzymywać dokładną higienę jamy ustnej po każdym posiłku,
• Przestrzegać odpowiedniej diety,
• Unikać spożywania słodyczy, szczególnie między posiłkami,
• Stosować związku fluoru - po konsultacji z lekarzem,
• Regularnie kontrolować stan uzębienia! Twój stomatolog zaleca regularne wizyty kontrolne!
Próchnica zębów.
To choroba powstająca w rezultacie kontaktu kwasów z powierzchnią szkliwa. Zęby są obmywane przez ślinę więc mikrouszkodzenia szkliwa mogą być na nowo wypełnione i naprawione przez rozpuszczone w ślinie substancje, takie jak wapń czy fluor. Jednak, kiedy na zębie zalega gruba warstwa płytki nazębnej, te niezbędne do naprawy składniki śliny nie mogą przedostać się do powierzchni zęba. Miejsce powstania próchnicy jest, więc ściśle związane z miejscem zalegania płytki nazębnej. Szczególnie narażone na próchnicę są następujące miejsca: zagłębienia, bruzdy anatomiczne, punkty styku zębów i okolice przyszyjkowe.
Z reguły mija kilka miesięcy lub nawet lat (różna jest podatność na próchnicę), zanim bakterie przedostaną się przez całą warstwę szkliwa do zębiny. Początkowo jest to kredowobiała plama, z czasem ulegająca przebarwieniu. Powstaje tam zagłębienie, a następnie ubytek szkliwa, który nieznacznie reaguje na ciepło, zimno lub słodkie i kwaśne pokarmy. Następnie próchnica atakuje głębszą warstwę zęba - zębinę. Ubytek staje się widoczny, robi się "dziura" w zębie. Próchnica coraz bardziej zbliża się do miazgi, czyli "nerwu" zęba. Im głębszy ubytek, tym bardziej reaguje on bólem na zmianę temperatury i ucisk przy jedzeniu.
Kiedy próchnica dotrze do miazgi, występują silne, samoistne bóle, przeważnie wieczorne i nocne, dochodzi do zapalenia miazgi. Wtedy konieczne jest jej usunięcie, czyli leczenie kanałowe zęba. Ząb martwy (pozbawiony miazgi) jest mniej wartościowy i stanowi potencjalne źródło zakażenia. Żywa miazga to naturalna bariera dla drobnoustrojów. Nie leczony stan zapalny miazgi prowadzi do bardzo rozległych stanów ropnych okolicy korzenia zęba i okostnej. Dołączają się wtedy nasilone objawy ogólne: podwyższona temperatura i złe samopoczucie. Bolesny jest każdy dotyk, nawet językiem. W tym wypadku zawodzą wszystkie środki przeciwbólowe. Wizyta u stomatologa jest jedynym sensownym rozwiązaniem. Tylko on może błyskawicznie ulżyć w cierpieniu.
Zdjęcie przedstawia ząb z próchnicą po prawej stronie oraz po lewej ten sam ząb, ale już wyleczony.
Uwaga !!!
Nie leczony ząb ze stłumionym stanem zapalnym miazgi jest jak "bomba zegarowa" ukryta w organizmie człowieka. Może być przyczyną wielu groźnych dolegliwości i chorób.